Potraga za srećom je univerzalna enigma koja dugo intrigira čovječanstvo. Nedavna studija, koju su sproveli njemački i švajcarski istraživači, donijela je nove informacije o vezi između starosti i emocionalnog blagostanja.
Sa značajnim uzorkom od preko 460 hiljada učesnika iz različitih dijelova svijeta, istraživanje je analiziralo kako se osjećaj sreće manifestuje kroz različite faze života.
Iako subjektivno i složeno, na ovo stanje mogu uticati spoljni faktori, kao što su fizičke aktivnosti i društvene interakcije. Istraživanje se fokusiralo na tri centralne komponente subjektivnog blagostanja: zadovoljstvo životom, pozitivna i negativna emocionalna stanja.
Rezultati ukazuju da sreća dostiže određeni vrhunac tokom života, ali varira u zavisnosti od godina.
U kojoj fazi života smo najsrećniji?
Tokom drugog djetinjstva, između devet i šesnaest godina, sreća ima tendenciju da opada. Fizičke i društvene promjene tipične za ovu fazu naznačene su kao odgovorne za ovaj emocionalni pad.
Pubertet intenzivira emocije i transformiše male probleme u velike izazove, iskrivljujući percepciju blagostanja.
U mladosti se pozitivne emocije ponovo javljaju, ali ne dugo. Unutrašnji sukobi i krize identiteta su česti, posebno tokom prelaska u odraslo doba, faze koju obilježava mješavina emocija koje se na kraju razvijaju u melanholiju i nostalgiju u zrelosti.
Doba sreće
Istraživanje otkriva da se pravi vrhunac sreće dešava oko 70. godine, period u kojem pozitivna emocionalna stanja nadmašuju negativna. Međutim, ova ravnoteža počinje da se destabilizuje nakon ovog uzrasta, sa postepenim povećanjem negativnih emocija do 96. godine.
Iako su podaci sveobuhvatni, studija se ne primjenjuje na sve jednoobrazno. Lično zadovoljstvo je donekle promjenljivo, posebno zato što je pod uticajem individualnih faktora, kao što su finansijska stabilnost i društveni odnosi.
Stoga, istraživanje nudi vrijedan, ali ne i konačan, pregled univerzalne potrage za srećom.
