Današnji svetac nas opominje šta u životu nikako ne smijemo da ponavljamo!

Sveti Emilijan Ispovjednik epskop Kizički episkopstvovaše u Kiziku za vrijeme opakog cara Lava Jermenina, ikonoborca. Kako se ne htjede pokoriti dekretima carskim o izbacivanju ikona iz crkve, to i on bi, s drugim pravoslavnim episkopima, poslat u izgnanstvo. U izgnanstvu prožive 5 godina trpeći mnoge muke i mnoga poniženja Hrista radi. Skonča 820 god. i preseli se među građane nebeske.

Besjeda na današnji dan govori o mirotvorstvu Hristovom:

Ratovi među hrišćanskim narodima nisu isto što i ratovi među neznabošcima. Neznabošci su ratovali s ponosom, hrišćani ratuju sa stidom. Neznabožačke vjere naselile su svoje nebo samo ratnicima, hrišćanska vjera obećava nebo svetiteljima.

Kao što hrišćani ponavljaju, po slabosti, i druge neke grehe neznabožačke, tako ponavljaju i greh ratovanja. No Bog ispituje srca i zna, s kakvim nastrojenjem neznabošci greše, a s kakvim hrišćani.

Odricali su Hrista fariseji, odrekao Ga se i Petar. No fariseji su Ga odricali sa zlobom nepokajanom, a Petar Ga se odrekao sa stidom, i opet Ga priznao s pokajanjem.

No šta da kažemo, braćo, o mačevima i kopljima strasti, kojima ubijamo duše svoje i duše svojih bližnjih? O kad bi raskovali te mačeve u raonike, da duboko oremo duše i sijemo blagorodno sjeme mira Hristova u sebi! I kad bi raskovali ta koplja u srpove, da žanjemo korov u dušama i spaljujemo! Tada bi se mir Hristov vodvorio u dušama sviju nas, kao što se vodvorio u dušama svetitelja. Ko bi onda i pomislio na rat protiv susjeda, i naroda susjednih?