Mitropolit Hristostom je, nakon parastosa za 3.267 Srba iz srednjeg Podrinja koje su ubile muslimanske snage tokom proteklog rata, istakao da su Srbi uvijek činili dobro i pored svih nepravdi.

Parastosu na groblju u Bratuncu prisustvovali su predsjednik Vlade Republike Srpske Radovan Višković, izaslanik srpskog člana i predsjedavajućeg Predsjedništva BiH Boško Tomić, ministar rada i boračko-invalidske zaštite Duško Milunović, ministar poljoprivrede Boris Pašalić, delegacija Narodne skupštine i srpski predstavnici u zajedničkim organima.

Prisustvovali su u i ambasador Rusije u BiH Igor Kalabuhov, generalni konzul Srbije u Banjaluci Dragan Protić, predsjednik BORS-a Milomir Savčić, direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženja nestalih Milorad Kojić, poslanik u Skupštini Crne Gore Marko Milačić, predstavnici Trećeg pješadijskog /Republika Srpska/ puka Oružanih snaga BiH, te načelnici opština, predsjednici i delegacije organizacija proisteklih iz proteklog rata, kao i veliki broj građana.

Nakon parastosa delegacije će položiti cvijeće i odati počast žrtvama kod Spomen-krsta na groblju u Bratuncu podignutog u čast svih poginulih srpskih civila i boraca iz regije Birač.

Poslije vjerskog obreda program sjećanja na Srpske žrtve iz sredsnjeg Podrinja bi će nastavljen obraćanjem zvaničnika na Trgu "Miloš Obilić" u Bratuncu.

Pomen se daje svim srpskim žrtvama iz srednjeg Podrinja u odbrambeno-otadžbinskom ratu, a organizuje se povodom 29 godina od stradanja Srba na Petrovdan 1992. godine u selima oko Srebrenice i Bratunca, kada je ubijeno 69 i zarobljeno 22 vojnika i civila, od kojih niko nije preživio.

Od 22 nestala srpska civila i vojnika, deset ih još nije pronađeno, a ostali su slučajno otkriveni i ekshumirani 2011. godine na Zalazju, prilikom traženja nastradalih Bošnjaka, Identifikovani su poslije godinu dana i dostojno sahranjeni na Petrovdan 2012. godine.

Muslimanske jedinice iz Srebrenice su na Petrovdan 1992. godine napale srpska sela Zalazje, Biljaču, Sase i Zagone ubijajući sve što su stigli, pljačakajući i paleći srpsku imovinu.

Tako su nastavili realizaciju plana etničkog čišćenja započetog u aprilu iste godine, prema kojem su uništavali sve što je srpsko, da bi tragove postojanja Srba na ovim prostorima potpuno zatrli jer su, osim ubijanja i progona stanovništva i uništavanja imovine, uništavali i srpska groblja i bogomolje, što govori kakav su plan imali.

Muslimanske snage su tokom cijele 1992. godine, a najčešće na velike pravoslavne praznike kao što su Vidovdan, Petrovdan, Božić i drugi, napadale srpska sela i ubijale i uništavale sve što je srpsko.

Da bi zaštitile srpsko stanovništvo od uništenja u srednjem Podrinju, Vojska Republike Srpske u proljeće 1993. godine pokreće kontraofanzivu, ali do pada Srebrenice u srpske ruke tada nije došlo zbog intervencije međunarodne zajednice koja je ovu, tada muslimansku, enklavu proglasila zaštićenom demilitarizovanom zonom UN.

Međutim, muslimanski borci nikada nisu predali oružje što najbolje potvrđuju slike iz 1995. godine kada je kolona od nekoliko hiljada muslimanskih vojnika sa pješadijskim naoružanjem krenula u proboj prema Tuzli.

Muslimanska komanda pripremala je akcije i koristeći zaštitu međunarodnih vojnih snaga /Unprofor/ organizovala je napade na srpske položaje, posebno 1995. godine kada su jake snage iz zaštićene zone krenule u napad na komandu Glavnog štaba Vojske Republike Srpske u Crnoj Rijeci kod Han Pijeska.

Taj napad je razbijen i ubrzo je uslijedilo oslobađanje Srebrenice koja ulazi u sastav Republike Srpske u julu 1995. godine.

Obilježavanje 29 godina od stradanja Srba iz srednjeg Podrinja organizuje Odbor Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova.