Administrativna linija između centralne Srbije i Kosova i Metohije, koja je predmet sporazuma o zajedničkoj kontroli granice Beograda i Prištine, nikada nije zvanično utvrđena - tvrde srpski istoričari i pozivaju da se prije bilo kakvog oblika razgraničenja napravi revizija takozvane granice.

Oni naglašavaju da sadašnje razgraničenje oko kojeg se lomi cijeli svijet, a na kom insistiraju Kfor i Euleks, nije u skladu sa principima koje je Badinterova komisija 1991. godine postavila kao osnov za rasformiranje SFRJ.

"Ne postoji nijedna međunarodno priznata konferencija ili odluka na osnovu koje bi se moglo zaključiti koja je `granica Srbije i Kosova`. Kosovo nije tretirano na Drugom zasedanju Avnoja, niti na Badinterovoj komisiji 1991. godine na osnovu koje su razgraničene bivše jugoslovenske republike", kaže direktor Instituta za savremenu istoriju Momčilo Pavlović.

On je za današnji "Pres" istakao da je najveći dio današnje opštine Leposavić bio van autonomne oblasti Kosova i Metohije sve do 1959. godine i da upravo taj slučaj pokazuje da granica između Kosova i Srbije zapravo nikad nije ni postojala.

"Teritorija autonomne pokrajine definisana je kroz opštine, odnosno srezove koje obuhvata, te ne postoji dokument koji utvrđuje liniju koja bi mogla da se nazove granicom. Kada je 1959. godine doneta odluka da u Kosovo i Metohiju uđe i Leposavić, to je učinjeno tako što su srezovi Leposavić i Lešak iz Raškog okruga pripojeni Kosovskoj Mitrovici i posredno uneli svoj atar u pokrajinu. To znači da Kosovo nije imalo `teritorijalnu celovitost`, niti je promena teritorije koju obuhvata izvršena odlukom o `pomeranju granica`", navodi Pavlović.

Prema njegovim riječima, jedino razgraničenje između Kosova i Srbije uslijedilo je poslije NATO bombardovanja, kada je Kumanovskim sporazumom utvrđena kopnena zona bezbjednosti. "Ali nije utvrđena kao državna granica, jer je reč o vojno-tehničkom sporazumu u skladu sa Rezolucijom 1244. Da bismo govorili o nekakvom razgraničenju, neophodno je utvrditi na osnovu kog principa se linija razgraničenja utvrđuje", kaže Pavlović.

Istoričar Predrag Marković kaže da je "prva granica" između Srbije i Kosova poslednji put povučena u vrijeme Drugog svjetskog rata, kada je ona bila baš na Ibru, po liniji koja danas dijeli sjever Kosova od ostatka pokrajine pod kontrolom prištinske vlade.

"Naš položaj je sada potpuno inferioran, jer Srbija treba da dokazuje da je deo naše zemlje naša teritorija, a Albanci, koji nemaju svoj kamen na Kosovu, ne moraju ništa da dokazuju. To za šta oni tvrde da je istorijski njihovo podigla je turska država, ali njihova prava se podrazumevaju. Hitler je svojevremeno bio povoljnije određen prema Srbiji od Angele Merkel. Ona je `nadhitlerila` Hitlera. Potrebno je utvrditi na osnovu kog istorijskog principa ili dokumenta se određuje gde počinje Srbija. Svi biraju granice kako kome odgovara, osim kada je u pitanju Srbija", kaže Marković.

Publicista i istraživač Pero Simić kaže da se Albanci sa Kosova u komunističkim krugovima prvi put pominju na partijskom zasijedanju u Drezdenu 1928., kada se govorilo o pravima svih naroda Kraljevine SHS i nacionalnim manjinama Albanaca i Mađara. Zanimljivo je, kaže on, da niko nije spominjao Italijane u Istri i Dalmaciji ni Nemce u Hrvatskoj i dijelom u Vojvodini.