Goran Irić, jedini je registrovani vunovlačar u Banjaluci koji češlja i prerađuje vunu na mašini staroj više od stotinu godina.

Kad se mašina pokvari po rezervne dijelove ide kod tokara ili ih nabavlja od kolega iz Srbije, jer ne postoje u zvaničnoj prodaji. Kaže i država puno uzima, a malo daje.

"Teški su nameti. Što se tiče poreza, što se tiče struje industrijske, što se tiče svega, plaćanja toga. Ja ne znam. Možda bi trebala Vlada da malo pogleda na te stare zanate koji su deficitarni, da daju neku stimulaciju", kaže Irić.

Pazarima se ne može pohvaliti, jer narod nema para, pa radije kupuje jastuke, jorgane i madrace od vještačkih materijala nego vunene. Tako da se njegov posao uglavnom sveo na prečešljavanje vune od koje se pletu odjevni predmeti. Umiranje starih i deficitarnih zanata evidentirala je i struka.

"Ja sam istraživajući i pišući knjigu "Stari zanati u Republici Srpskoj", prikupio podatke da trenutno na teritoriji RS postoji 13 vrsta zanata i pored toga još smo prikupili podatke za još nekoliko zanata, možda dvadesetak starih zanata", ističe Vladimir Đukanović, etnolog i savjetnik u Muzeju RS.

Do 1935. godine na teritoriji Vrbaske banovine postojalo je 92 vrste starih zanata, a bilo je registrovano 5.113 različitih zanatskih radnji. Samo u Banjaluci radilo je 498 zanatlija, a po okolnim selima njih 98.