Na današnji dan 1917. godine umro je Milutin Bojić, srpski pjesnik, dramski pisac, književni kritičar i pozorišni recenzent.
Milutin Bojić rođen je 18. maja 1892. godine u Beogradu. Bio je učesnik Balkanskih ratova 1912. i 1913. godine, kao i Prvog svjetskog rata.
Dramu "Uroševa ženidba" koju je prenio preko Albanije 1915. godine štampao je na Krfu, a zbirku pjesama "Pjesme bola i ponosa" objavio je u Solunu.
Iz ove zbirke je i njegova čuvena pjesma "Plava grobnica", posvećena stradanju srpskih ratnika.
Plava grobnica je i naziv koji se koristi za more naspram jugoistočne obale ostrva Krfa u koje su tokom Prvog svjetskog rata sahranjivani preminuli srpski vojnici kada na ostrvu Vidu više nije bilo mjesta. Vremenom je došlo do pogrešnog tumačenja prostora "Plave grobnice" pa se danas taj naziv koristi za more oko ostrva Vida, u gradu Krfu.
Ovo potresno mjesto inspirisalo je Bojića da napiše istoimenu pjesmu, jer je sam gledao kako saveznički brodovi odvoze gomile leševa koje uz zvuke vojničkih truba spuštaju u more.
Iako je živio samo 25 godina, ostavio je neizbrisiv trag u srpskoj književnosti. U svom kratkom životu stigao je da opjeva patnje i stradanja srpskog naroda kroz tragično povlačenje preko Albanije i ovjekovečio je jezivu viziju plave grobnice kod Vida - ostrva smrti.
Mladi srpski pjesnik nije dočekao da opjeva pobjede i oslobođenje u koje je čvrsto vjerovao, a smrt ga je zatekla u trenutku njegovog snažnog pjesničkog uspona.
Milutin Bojić umro je 8. novembra 1917. godine u bolnici u Solunu. Sahranjen je na vojničkom groblju na Zejtinliku. Krajem ljeta 1922. godine njegovi posmrtni ostaci preneseni su u Beograd, gdje je sahranjen u porodičnoj grobnici na Novom groblju.
(Srna)
