Glumica Džada Pinket Smit nedavno je otkrila da se borila sa zavisnošću od porno filmova. Kasnije je kazala i da je u periodu kada je pokušala da apstinira imala nezdrav odnos prema pornografiji.

Kazala je kako je koristila pornografiju da bi ispunila emocionalnu prazninu.

"To je zapravo bilo kao ispunjenje praznine, bar mislite da jeste, ali zapravo nije", objasnila je Smit.

Pornografija je u eri pametnih telefona, tableta i laptopa postala pristupačnija nego ikada. Dok mnogi ljudi u njoj uživaju na zdrav način, za druge ovo može postati nezdrava opsesija.

Ono što je sigurno jeste da pornografija nije dijagnostički poremećaj, bar još uvijek. Dugo se među psiholozima vodila rasprava o tome da li je potrebno da se kompulzivna upotreba pornografije zapravo svrsta u zavisnosti.

U najnovijem izdanju Dijagnostičkog i statističkog priručnika za mentalne poremećaje, ovaj problem nećete naći. Iako je bilo nekih rasprava o dodavanju hiperseksualnog poremećaja koji bi uključivao kompulzivnu upotrebu pornografije, na kraju je predlog odbijen zbog nedostatka naučnih istraživanja.

Neki stručnjaci kažu da bi kompulzivna upotreba pornografije mogla da bude manifestacija CSBD-a, poremećaja okarakterisanog ustaljenim obrascem neuspješnog kontrolisanja intenzivnih, ponavljajućih seksualnih impulsa ili nagona koji rezultiraju ponavljajućim seksualnim ponašanjem.

"Veliki broj pojedinaca provodi previše vremena gledajući pornografiju. Iako to samo po sebi ne predstavlja poremećaj mentalnog zdravlja, ako osoba i dalje gleda porno filmove, a to šteti njenim emocijama ili svakodnevnici i kada želi, a ne može da promeni tu naviku, to zapravo izgleda kao psihički poremećaj u istoj mjeri u kojoj je to zavisnost od kockanja", rekao je psiholog Rori Rid, a prenosi klix.ba.

Mala studija na Univerzitetu u Kembridžu iz 2014. godine otkrila je da osobama s kompulzivnim seksualnim ponašanjem gledanje pornografije pokreće moždanu aktivnost koja odražava isto što se događa u mozgu zavisnika od droge.

Međutim, iako su ovi nalazi interesantni, nijedno istraživanje nema dokaze da su pojedinci zavisni od pornografije, što dalje ne znači da se ljudi ne bore s ovom zavisnošću.

Iako prinudna upotreba pornografije možda nije dijagnostikovana kao zavisnost prema standardima DSM-a, nema sumnje da je za neke to stvarni problem s potencijalno ozbiljnim i negativnim posledicama.

"Kad ljudi koriste pornografiju na štetu ličnih odnosa, imaju rizik od otkaza i to do te mjere negativno utiče na njih da se ne mogu upustiti u seksualne odnose s partnerima ili pornografiju vide kao način za rešavanje problema kao što je usamljenost, to su prvi znakovi da je posredi zavisnost", rekao je Rid.

Srećom, za ovu zavisnost postoji mogućnost liječenja. Psiholog Kris Kingman je objasnio da postoje različiti pristupi u liječenju ove zavisnosti, kao što su individualna terapija, terapija parova, grupna terapija i programi za bolničko liječenje ili rehabilitaciju.