Istoričar Dragomir Anđelković naglasio je da je Sarajevo svjesno donijelo Rezoluciju o poštovanju žrtava fašističkih režima i pokreta, jer, kao i Hrvatska, pokušava da izokrene istinu iz perioda Drugog svjetskog rata, u kojem je srpski narod bio na strani antifašističke borbe, dok je većina pripadnika hrvatskog i muslimanskog naroda podržavala nacističku Njemačku.
- Mi smo imali rat protiv nacizma i fašizma u kome su Srbi bili na strani borbe protiv fašizma, i to u dva antifašistička pokreta - ravnogorskom i partizanskom u kome su, takođe, dominatni bili Srbi. Sarajevo to želi da relativizuje - naglasio je Anđelković.
On je naveo da je lider SDA Bakir Izetbegović bezobrazno izjavio
da je borba Bošnjaka iz devedesetih godina prošlog vijeka ima kontinuitet sa antifašističkom borbom iz Drugog svetskog rata, što je laž.
Anđelković je dodao da srpska borba u odbarmbeno-otadžbinskom ratu ima kontinuitet sa antifašističkom borbom iz perioda Drugog svjetskog rata.
- Hrvatski i Bošnjački komunisti vrlo često su djelovali antisrpski, kao i pripadnici fašističkih struktura NDH-a jer se prosto radilo o nacionanoj mržnji i želji da se maksimalno oslabi srpski faktor. Svođenje onoga što se dešavalo u BiH tokom Drugog svjetskog rata na fašističke zločine je smiješno, jer tako nešto bi moralo da bude konkretizovano - naglasio je Anđelković.
Prema njegovim riječima, fašistički zločini muslimanskih i hrvatskih fašista nad srpskim civilima je klasičan genocid.
On je naglasio da forma u kojoj se kaže "žrtve fašizma", a ne definiše se ni ko su bili žrtve ni ko su bili fašisti, "krivi istorijsku sliku".
Predsjednik Centra za razvoj međunarodne saradnje Stevica Deđanski izjavio je da je je jedinstvo koje su pokazali poslanici Narodne skupštine Republike Srpske prema Rezoluciji o poštovanju žrtava fašističkih režima i pokreta dovoljan pokazatelj da je svima zasmetalo isto, a to je da se u njoj ne pominju žrtve genocida Nezavisne Države Hrvatske - Srbi, Jevreji i Romi.
Deđanski je ocijenio da je rezolucija pokušala da relativizuje srpske žrtve, ne želeći da ih prikaže kao glavne žrtve NDH-a, a trebalo je da ima oblik koji bi bio u skladu sa Deklaracijom o stradanju Srba, Jevreja i Roma u NDH, koju je usvojila Narodna skupština Republike Srpske 2015. godine.
- Nju su napisali istoričari, dok su rezoluciju koju je usvojio Predstavnički dom parlamenta BiH napisali ljudi koji nisu istoričari i to su pretvorili u političku temu što ne bi trebalo da bude - rekao je Deđanski za Sputnjik.
On je naveo da je za Srpsku bio neprihvatljiv i dio u rezoluciji gdje se ispred NDH-a nalazi epitet takozvana, što ona ni u kom slučaj nije bila, već se radilo o državnom projektu čiji je cilj bio da se Srbi, Jevreji i Romi isele i pobiju, a da se dio Srba pokatoliči.
- To su ključne stvari koje su zasmetale u Rezoluciji da bi se uopšte o njoj ozbiljno razgovaralo. Ne pominju se žrtve koje su to postale samo zbog nacionalne i vjerske pripadnosti. Niko osim nas nema jame. To su mjesta na kojima su ubijani samo Srbi, Jevreji i Romi, ne zato što su bili antifašisti, već što su nepodobni po nacionalnoj i vjerskoj osnovi - rekao je Deđanski.
On je podsjetio i na to da su u Starom Brodu žene srpske nacionalnosti skakale u rijeku da ne bi bile silovane ili ubijene pred najezdom pripadnika NDH.
- Ako bi se usvojila Rezolucija u kojoj bi se tvrdilo da su žrtve samo antifašisti onda ne bi moglo da se kaže da je NDH bila genocidna država - rekao je Deđanski.
