Narodna skupština Republike Srpske 22. jula 1993. godine proglasila je u Mrkonjić Gradu nevažećim za srpski narod sve odluke Zemaljskog antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja BiH /ZAVNOBiH/ sa zasjedanja održanog 25. novembra 1943. godine u tom mjestu.
Narodna skupština Republike Srpske bila je rukovođena činjenicom da je to bilo komunističko okupljanje sa delegatima koji nisu imali širi društveni legalitet, te da su muslimani i Hrvati, secesijom od Jugoslavije, praktično poništili svrhu ZAVNOBiH-a.
Nacionalni sastav prvog ZAVNOBiH-a i drugih sličnih okupljanja tokom Drugog svjetskog rata odgovarao je i nacionalnom učešću u Narodnooslobodilačkom pokretu - najviše je bilo Srba.
Najveći dio rata, muslimani i Hrvati bili su u manjini u partizanima, pošto je najveći dio njihovih vojnosposobnih muškaraca bio u sastavu ustaških jedinica ili "Handžar divizije".
Bošnjačka i hrvatska politika odrekle su se Jugoslavije i AVNOJ-a /ZAVNOBiH je samo bio uvod i priprema za AVNOJ/ kada su 1992. godine glasale za otcjepljenje od Jugoslavije.
Srbi su formirali ZAVNOBiH, na koji se danas, kao na svoju tradiciju, poziva političko Sarajevo. Međutim, ZAVNOBiH je 1943. godine organizovan u izrazito srpskom mjestu Mrkonjić Gradu.
Stav Republike Srpske je da u Federaciji BiH ZAVNOBiH mogu da obilježavaju kao praznik, ako to žele, ali da u Srpskoj neće biti obilježavan kao Dan državnosti BiH.
