General policije u penziji Obrad Stevanović preminuo je u 72. godini, saznaje RTS. Bio je jedan od potpisnika Kumanovskog sporazuma, kojim je okončana NATO agresija na SR Jugoslaviju.
Obrad Stevanović rođen je 1953. godine u Brekovu, opština Arilje u Republici Srbiji. Osnovnu školu završio je u mjestu rođenja 1969, a Srednju školu unutrašnjih poslova u Sremskoj Kamenici 1973. godine.
U Srednjoj školi unutrašnjih poslova (1973.-1979.), radio je na poslovima nastavnika i komandira nastavnog voda.
U Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srbije (1979.-2001.) obavljao je različite izvršne, organizaciono-normativne, nastavne i rukovodeće poslove, na dužnostima inspektora, rukovodioca grupe, šefa odsjeka, načelnika odjeljenja, zamjenika načelnika i načelnika Uprave policije, komandanta Posebnih jedinica policije, pomoćnika i savjetnika ministra unutrašnjih poslova, u zvanjima (činovima) od samostalnog inspektora do general-potpukovnika policije.
Povremeno je obavljao dužnost člana Komande i zamjenika komandanta Združenog odreda policije Saveznog ministarstva unutrašnjih poslova (1981.-1988.) i dužnost rukovodioca i člana Štaba Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije za Kosovo i Metohiju (1989.-1995.).
Na dužnosti pomoćnika ministra unutrašnjih poslova Republike Srbije obavljao je i poslove koordinacije rada Policijske akademije, Više i Srednje škole unutrašnjih poslova (1996-2000.).
Izvodio je nastavu iz više predmeta na različitim vrstama stručnog osposobljavanja i usavršavanja rukovodilaca i pripadnika aktivnog i rezervnog sastava redovnih, posebnih i specijalnih jedinica policije i više puta bio predsjednik i član komisija Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije za polaganje stručnih ispita ovlašćenih službenih lica (1980-1995).
Pored ostalog, bio je predsjednik Upravnog odbora Zavoda za zaštitu zdravlja radnika Ministarstva unutrašnjih poslova (u dva mandata), predsjednik Uređivačkog odbora lista Policajac, član Upravnog odbora Policijske akademije i predsjednik Streljačkog saveza Srbije (u četiri mandata).
Tokom rata u Hrvatskoj, BiH i na KiM, komandovao je Posebnim jedinicama policije (PJP) Resora javne bezbjednosti. Jedan je od trojice potpisnika vojno-tehničkog sporazuma u Kumanovu 1999. godine, kojim je okončana NATO agresija na SR Jugoslaviju.
.webp)
Svjedočio je pred Haškim tribunalom kao svjedok odbrane u procesu protiv Jovice Stanišića i Franka Simatovića.
Za rezultate rada u Ministarstvu unutrašnjih poslova Republike Srbije, odlikovan je sa više odlikovanja od kojih su najznačajnija: Medalja zasluga za narod, Orden rada sa zlatnim vencem i Orden jugoslovenske zastave prvog stepena.
.webp)
