Narodna skupština Srpske Republike BiH usvojila je 12. avgusta 1992. godine u Banjaluci Deklaraciju o državnom i političkom uređenju države i donijela odluku da naziv Srpska Republika BiH promijeni u Republika Srpska.
Postoji nekoliko verzija o začetku ideje za naziv Republika Srpska.
Prema jednoj, profesor Ljubomir Zuković, ministar obrazovanja, nauke i kulture u prvoj vladi Srpske, bio je inicijator naziva Republika Srpska, pa je na sjednici Narodne skupštine u Banjaluci odlučeno da se dotadašnji naziv Srpska Republika BiH promijeni.
Zuković je naveo da je na sastanku na Palama, kojem su prisustvovali najviši republički funkcioneri, sugerisao da je "u svemu bitan naziv Srpska, koji može da stoji i sam, jer, državno uređenje sutra može i da se promijeni, a naziv Srpska da ostane".
Svi prisutni su se, bez rasprave i rezerve, saglasili sa tim prijedlogom.
U drugoj verziji, kum naziva Republika Srpska bio je jedan od prijeratnih intelektualaca, muzički menadžer Goran Marić, poznat kao Malkolm Muharem, idejni tvorac niza sarajevskih bendova.
Sa njim su, prema toj verziji, nazivu kumovali i kasniji predsjednik Skupštine Srbije Maja Gojković, te, između ostalih, intelektualci Dragoslav Bokan, Dragoš Kalajić i Sonja Karadžić.
Sam Marić je ispričao da je naziv Republika Srpska njegova ideja, nastala u razgovoru sa Sonjom Karadžić i Dragoslavom Bokanom.
Marić je rekao da je dao prijedlog da se pridjev "srpska" pretvori u imenicu po uzoru na Poljsku, Češku, Mađarsku, te "da se državi da ime Srpska".
Ta ideja je kasnije provjerena u širem krugu ljudi u Beogradu.
Prije svega toga, 9. januara 1992, u vrijeme kada nije bilo nikakvih ratnih sukoba u BiH, odlukom Skupštine srpskog naroda u BiH nastala je prvobitno Srpska Republika BiH da bi u avgustu iste godine bila preimenovana u Republiku Srpsku.
Opštim okvirnim sporazumom za mir u BiH, potpisanim 21. novembra 1995. godine, Srpska je postala međunarodno priznata kao jedan od dva entiteta BiH sa velikim ovlaštenjima, te sudskom, zakonodavnom i izvršnom vlašću.
