Mnogi trenutni komercijalni protetski udovi koriste sistem kablova i pojaseva koji se kontrolišu ramenima ili grudima, a napredniji udovi koriste senzore da primjete suptilne pokrete mišića u postojećem ekstremitetu pacijenta iznad uređaja. Ali, obje opcije mogu biti glomazne, neintuitivne i zahtjevaju mnogo vremena da amputirani nauče kako da ih pomjeraju.

Istraživači na odjeljenju za biomedicinsko inženjerstvo, uz pomoć saradnika iz industrije, napravili su mali, implantabilni uređaj koji se pričvršćuje za periferni nerv u ruci osobe. Kada se kombinuje sa računarom sa vještačkom inteligencijom i robotskom rukom, uređaj može da čita i tumači moždane signale, omogućavajući osobama sa amputacijom gornjih udova da kontrolišu ruku koristeći samo svoje misli.

"Mnogo je intuitivniji od bilo kog komercijalnog sistema koji postoji. Kod drugih komercijalnih prostetskih sistema, kada pacijenti žele da pomere prst, oni zapravo ne razmišljaju o pomeranju prsta. Pokušavaju da aktiviraju mišiće na ruci, jer to sistem čita. Zbog toga ovi sistemi zahtevaju mnogo učenja i prakse. Za našu tehnologiju, pošto direktno tumačimo nervni signal, ona zna nameru pacijenta. Ako žele da pomere prst, sve što treba da urade je da razmisle o tome da pomere taj prst", kaže Jules Anh Tuan Nguien, postdoktorski istraživač i doktor biomedicinskog inženjeringa na Univerzitetu Minesota.

Veliki dio onoga što čini da sistem funkcioniše tako dobro u poređenju sa sličnim tehnologijama je ugradnja vještačke inteligencije, koja koristi mašinsko učenje da pomogne u tumačenju nervnih signala.

"Vještačka inteligencija ima ogromnu sposobnost da pomogne. Ova tehnologija nam omogućava da tačno beležimo ljudske podatke, podatke o nervima. Sa takvom vrstom podataka o nervima, AI sistem može da popuni praznine i utvrdi šta se dešava. To je zaista velika stvar, moći da kombinujete ovu novu tehnologiju čipa sa veštačkom inteligencijom. Može pomoći da se odgovori na mnoga pitanja na koja ranije nismo mogli da odgovorimo", kaže vanredni profesor Ži Jang, jedan od ključnih programera tehnologije neuronskih čipova.

Trenutno, sistemu su potrebne žice koje prolaze kroz kožu da bi se povezali sa spoljašnjim AI interfejsom i robotskom rukom. Ali, ako bi se čip mogao daljinski povezati sa bilo kojim računarom, to bi ljudima potencijalo dalo mogućnost da svojim umom kontrolišu svoje lične uređaje - automobil ili telefon, na primjer, prenosi Telegraf.