Đinćić je ubijen 12. marta 2003. godine na ulazu u zgradu Vlade Srbije.

Zbog organizovanja ubistva na 40 godina zatvora osuđen je bivši komandant Jedinice za specijalne operacije, poznate kao "crvene beretke" Milorad Ulemek - Legije, a na istu kaznu i Zvezdan Jovanović, izvršilac ubistva i Ulemekov zamjenik.

Politička pozadina ubistva Đinđića još nije otkrivena.

Đinđić je bio prvi premijer Srbije poslije pada vlasti Slobodana Miloševića 2000. godine i dolaska Demokratske opozicije Srbije, a Vlada koju je predvodio bila je izabrana 25. januara 2001. godine.

Za vrijeme njegovog mandata pokrenut je proces demokratizacije društva i korjenitih ekonomskih i socijalnih reformi, a uspostavljene su veze sa zapadnim državama, čiji lideri su ga izuzetno poštovali.

Bio je jedan od osnivača DS-a u kojoj je bio predsjednik Izvršnog odbora, a od januara 1994. godine do ubistva bio je predsjednik DS-a.

Đinđić je bio i prvi nekomunistički gradonačelnik Beograda poslije 1945. godine.

Na tu funkciju izabran je u februaru 1997. godine kao kandidat koalicije "Zajedno", a smijenjen je sedam mjeseci kasnije, na zahtjev koalicionog partnera Srpskog pokreta obnove.

Đinđić je rođen 1. avgusta 1952. godine u Bosanskom Šamcu, a iza njega je ostalo dvoje djece, koje je dobio sa suprugom Ružicom.

Sahranjen je 15. marta 2003. godine u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu, uz prisustvo više od 70 stranih državnih delegacija. U pogrebnoj povorci na ulicama Beograda bilo je više stotina hiljada građana.