Vijest da su naučnici sa Univerziteta u Kembridžu na planeti K2-18b, udaljenoj 124 svjetlosne godine od Zemlje, otkrili moguće tragove vanzemaljskog života, obišla je cijelu planetu prije nešto više od mjesec dana.
Mnogi su povjerovali da je to konačan i uvjerljiv dokaz da nismo sami u svemiru, posebno jer su istraživači tvrdili da su u rezultate sigurni čak 99,7 odsto.
Međutim, nova studija istraživača sa Univerziteta u Čikagu dovodi u pitanje to otkriće. Kako je saopštio Univerzitet u Čikagu, prisustvo molekula povezanih sa životom ne može se sa sigurnošću potvrditi. Neki istraživači čak smatraju da su naučnici iz Kembridža „istrčali pred rudu“.
“Otkrili smo da podaci koje smo do sada prikupili sadrže previše šuma da bi se izvukao pouzdan zaključak. Jednostavno nemamo dovoljno sigurnosti da potvrdimo postojanje ili nepostojanje konkretnih molekula”, izjavio je Rafael Luke, postdoktorand na Univerzitetu u Čikagu i glavni autor studije koja je predata na recenziju u časopis Astronomy and Astrophysics Letters i dostupna kao preprint.
Previše sličnih jedinjenja
Objava tima iz Kembridža od 16. aprila bila je fokusirana na planetu K2-18b. Oni su tada tvrdili da su na toj planeti identifikovani molekuli dimetil sulfid i dimetil disulfid – jedinjenja koja su na Zemlji povezana isključivo sa živim organizmima.
Ipak, astrofizičari iz Čikaga odlučili su da preispitaju podatke, polazeći od maksime da „izuzetne tvrdnje zahtijevaju izuzetne dokaze“.
Koautor studije Majkl Žang istakao je da je kod tako slabih očitavanja gotovo nemoguće precizno identifikovati pojedinačne molekule.
“Sve što sadrži ugljenik vezan za tri atoma vodonika može se pojaviti na istoj talasnoj dužini. Dimetil sulfid ima upravo tu strukturu. Ali postoji mnogo drugih jedinjenja sa sličnim osobinama koja bi ostavila sličan trag u podacima sa Svemirskog teleskopa Džejms Veb. Čak i sa znatno boljim podacima, teško bi bilo sa sigurnošću tvrditi da je riječ baš o dimetil sulfide”, objasnio je Žang.
Autori navode da je cilj njihove analize da pruže jasniji i temeljniji pogled na ova otkrića.
“Pitanje da li postoji život van Sunčevog sistema jeste najvažnije u našem istraživačkom polju. Zbog toga proučavamo planete. Napravili smo ogroman napredak i ne želimo da to bude zasjenjeno preranim zaključcima”, dodao je Rafael Luke.
„Rasprave su zdrave“
Astronomi iz Kembridža, koje predvodi Niku Madhusudan, podsjećaju da su u svojoj objavi naglasili da ne tvrde sa 100 odsto sigurnosti da su zaista otkrili pomenute molekule. Dvojica njegovih bivših studenata – Luis Velbanks sa Državnog univerziteta u Arizoni i Metju Nikson sa Univerziteta u Merilendu – bili su među istraživačima koji su ponovo analizirali podatke sa planete.
Njihova preliminarna studija, koja još nije prošla naučnu recenziju, pokazuje da tvrdnje o potencijalnim biopodpisima nestaju kada se primijene alternativni statistički modeli.
U jednoj varijanti modela, Velbanks i tim proširili su broj mogućih hemijskih jedinjenja koja bi mogla objasniti signale koje je teleskop „Veb“ detektovao – sa početnih 20 na čak 90. Više od 50 jedinjenja dalo je „pogodak“, rekao je Velbanks za agenciju AFP, a prenosi Phys.org.
“Kada detektujete sve, da li ste zaista išta detektovali?”, upitao je on.
Madhusudan je pozdravio naučnu debatu, rekavši da je otvorenost ka različitim tumačenjima sastavni dio naučne metode.
“Ovakve rasprave su zdrave”, izjavio je za AFP.
Mnogi istraživači i dalje vjeruju da će svemirski teleskopi jednog dana moći prikupiti dovoljno dokaza za identifikaciju vanzemaljskog života izdaleka.
“Ali moramo da se držimo standardnih metoda i gradimo dokaze pažljivo i temeljno, umjesto da koristimo nestandardne pristupe i donosimo preuranjene zaključke”, dodao je Nikson, prenosi Telegraf.
