Italija se suočava s porastom slučajeva virusa Zapadnog Nila. Potvrđena su dva smrtna slučaja i minimalno 32 zaražene osobe. Ovaj trend prati šire širenje virusa u južnoj Еvropi tokom ljetnih mjeseci.
Virus se prvenstveno prenosi ugrizima inficiranih komaraca, a slučajevi su zabilježeni i u Grčkoj. Еpicentar zaraze u Italiji lociran je u pokrajini Latina, regiji Lazio, približno 100 km južno od Rima.
Talijanski nacionalni zdravstveni institut (ISS) saopštio je u četvrtak da epidemiološki trendovi prate obrasce iz prethodnih godina, no geografska distribucija virusa pokazuje značajne promjene.
Osim u Latini, virus je detektovan u Pijemontu, Venetu, Еmiliji-Romagni i Kampaniji.
Ana Tereza Palamara, voditelji odjela za zarazne bolesti ISS-a, naglašava da je virus zastupljen u Italiji već godinama, te da su preventivne mjere aktivne.
Ističe da 80% zaraženih ne pokazuje simptome, ali upozorava na povećan rizik za ranjive grupe. Regija Lazio potvrdila je 12 novih slučajeva nakon testiranja u rimskoj bolnici Lazaro Spalanzani.
ISS napominje da virus Zapadnog Nila pripada porodici Flaviviridae, prvi put daleke 1937. u Ugandi. Primarni nosioci virusa su divlje ptice i komarci roda Culex, čiji ugrizi prenose virus na ljude, bez rizika od međuljudske transmisije, javlja Еuronjuz.
Bolest Zapadnog Nila (ZN) je vektorima prenosiva bolest, čiji je uzročnik virus zapadnog Nila (VZN), koji se u prirodi održava u ciklusu između ornitofilnih komaraca i ptica, javlja HZJZ.
Ptice su primarni rezervoari i glavni domaćini virusa. Virus se umnožava u pticama koje su glavni izvori infekcije. Na krajnje slučajne domaćine: ljude, kopitare ili druge sisavce, virus se prenosi ubodom zaraženog komarca (vektora). To su prvenstveno komarci roda Culex, (vrste Culex pipiens), a mogu ga eventualno iznimno prenijeti i druge vrste iz roda Aeds.
Bolest se ne prenosi s čovjeka na čovjeka kontaktom. Bolest ZN je kompleksna vektorska antropozoonoza koju karakterizira izraziti sezonalitet pod utjecajem mnogih okolišnih i klimatskih čimbenika. Sezonska pojavnost i kretanje bolesti ZN na nekom području odnosno epidemiološka situacija od godine do godine je veoma varijabilna.
Pod uticajem je klimatskih i vremenskih prilika koje utiču na brojnost i aktivnost vektora uzročnika bolesti. Prenos VZN se događa ovisno o prisutnosti zaraženih ptica, brojnosti i aktivnosti zaraženih komaraca te o prisutnosti osjetljivih domaćina.
Pojavljuje se u ljetnim i ranim jesenskim mjesecima. Zbog ciklusa umnožavanja virusa u pticama većina infekcija ljudi, kopitara ili drugih sisavaca se eventualno može uočiti u periodu od sredine jula do kraja oktobra.
Infekcija VZN u ljudi nakon inkubacije od 2-6 dana (u rasponu od 2-14) najčešće prolazi bez simptoma ili asimptomatski (u približno 70-80% slučajeva). U oko 20-30% zaraženih manifestuje se kao akutna sistemska febrilna bolest praćena povišenom temperaturom, glavoboljom, bolovima u mišićima, zglobovima, simptomima od strane gastrointestinalnog sistema.
Može se pojaviti prolazni makulopapulozni osip (u 25-50% oboljelih). Radi se o relativno blažem obliku bolesti koji se naziva groznica ZN, čiji simptomi nalik gripi traju od dva do pet dana. U manje od 1% zaraženih može se razviti teži oblik bolesti uslijed zahvaćenosti središnjeg živčanog sistema sa simptomima meningitisa/upale moždanih ovojnica.
Pod povećanim su rizikom za razvoj težeg oblika bolesti starije osobe koje već imaju postojeću kroničnu bolest kao npr. kroničnu bubrežnu bolest, dijabetes, hipertenziju ili imunosuprimirane osobe (kao npr. transplantirani i sl.).
Oboljeli se liječe simptomatski i većina se dobro oporavi bez trajnih posljedica. U svrhu prevencije infekcije VZN važne su mjere suzbijanja komaraca i njihovih legla te je važno podsjetiti na važnost osobne zaštite.
Pored preventivnih mjera suzbijanja komaraca neophodno je aktivno sudjelovanje svakog pojedinca u borbi protiv komaraca uklanjanjem uslova za odlaganje njihovih legla u okolini na balkonima, terasama i dr.
