Šetnju u blizini banjalučke tvrđave Kastel u samom centru Banjaluke obilježila je i pojava opasnog gmaza kojeg je fotografisao fotoreporter portala "6yka".
Na prvi pogled radi se o šarki – zmiji otrovnici, a vjerovatno su je ljetnje vrućine koje vladaju u gradu na Vrbasu natjerale da potraži neko hladnije skrovište.
Inače, u posljednjih nekoliko mjeseci zabilježeno je više slučajeva pojave zmija otrovnica u samom centru Banjaluke.
Podsjetimo, šarka je najrasprostranjenija zmija na svijetu. Duga je oko 60 do 80 cm, te ima "cik-cak" liniju uzduž tijela i znatno je manja od poskoka. Glava joj je šira i oblija, sa velikim okom crvenog odsjaja i karakterističnom bijelom prugom uz rub gornje čeljusti.
Šarka naseljava surovije predjele i može se sresti i iznad 2000 metara nadmorkse visine. Za razliku od poskoka ulazi i u vodu.
Otrovni zubi odrasle šarke dugi su oko 4mm. Ugriz izaziva bol, oticanje i razaranje okolnog tkiva, a u kasnijim fazama može se javiti mučnina i povraćanje.
Od približno 3500 poznatih vrsta zmija, samo je njih 10% otrovno za čovjeka. Na našem podneblju značajne su dve otrovnice: šarka i poskok . Zmijski otrovi predstavljaju mješavinu više toksičnih proteina i enzima koji imaju raznovrstan i komplikovan mehanizam djelovanja (neurotoksini, hemolizini, kardiotoksini, holinesteraze, fosfataze itd.). Pošto nije poznat tačan mehanizam djelovanja, pretpostavlja se da zmijski otrovi načelno djeluju neuro-, hemo-, kardio- i angiotoksično. Otrov poskoka, za razliku od šarke, sadrži neurotoksin, dok otrov šarke sadrži i činioce koji djeluju na proces koagulacije.
Ujed šarke je veoma bolan a bolovi su probadajući. Mjesto ujeda otekne za nekoliko sati. Nastaje ognjište krvarenja prečnika nekoliko centimetara, koje se nepravilno širi u okolinu. Bolovi postepeno prelaze u svrab i sasvim prestaju poslije 8-10 dana. U težim slučajevima nastaju povraćanje i kardiovaskularni kolaps. Smrtni ishod nastaje samo onda kada zmija ujedom povredi krvni sud.
Nadležni organi su ranije pozvali građane da u susretu sa zmijom na takvim mjestima nazovu dežurne organe, jer zmije naših krajeva ne predstavljaju opasnost za ljude i ne napadaju, osim ako im se ne ugrožava život.
